Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tüpürcəkləmə — «Tüpürcəkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüpürcək — is. Ağızdan tüpürülən ağız suyu; bəlğəm. ◊ Tüpürcəyi qurumaq məc. – bərk qorxmaq, qorxu keçirmək. Keçəl Həmzənin tüpürcəyi qurudu. «Koroğlu». Tüpürcəyini yalamaq – bax tüpürdüyünü yalamaq («tüpürmək» də). <Məzlum:> Mən tüpürcəyimi yalayan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüpürcəkləmək — f. Tüpürcəyə batırmaq, tüpürcək sürtmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüpürcəkqabı — is. İçinə tüpürmək üçün qab. Xəstənin ayrıca cib və üz dəsmalı, qabqacağı, tüpürcəkqabı olmalıdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quru — 1. sif. 1. Yaş olmayan, islanmamış. Quru paltar. Quru dəsmal. // Qurudulmuş. Quru meyvə. Quru balıq. – Mahmud . . quru ot ələf yığılmış çardağın altına girdi. Ə. Ə.. // Qurumuş, ölgünləşmiş, həyat şirəsindən məhrum olmuş. Quru budaq. – Onların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüab — ə. ağız suyu; tüpürcək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lüabdar — ə. və f. tüpürcəkli, selikli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
riq — ə. ağız suyu, tüpürcək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xilt — ə. 1) qarışıq, qatışıq, mürəkkəb; 2) dolaşıq, anlaşılmaz, qeyri müəyyən; 2) tüpürcək; 4) xılt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəlğəmli — sif. 1. Bəlğəmlə dolu, içərisində bəlğəm olan. Bəlğəmli sinə. Bəlğəmli tüpürcək. 2. Bəlğəmə bulaşmış, bəlğəmlənmiş. Bəlğəmli yaylıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
demək — 1. f. 1. Bir fikri şifahi surətdə ifadə etmək, bəyan etmək, söyləmək, bildirmək. Söz demək. Düzünü demək. – <Aslan bəy:> . . O, bir söz dedimi, heç bir zaman unutmaz. C. C.. // Bir fikri yazılı surətdə ifadə etmək, yazmaq. Müəllif öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
